Dallas Texas
Door: Jantine
Blijf op de hoogte en volg Jantine
11 Mei 2016 | Verenigde Staten, Dallas
Na en heerlijke nachtrust, tot 5.00 uur want dan ben je klaarwakker, vandaag een dagje alleen. Vol plannen beland ik in de lobby van het Hilton waar ik vraag naar het openbaar vervoer.'Public transport, lady, there is a bus ones in an hour. You have to take a taxi.'. Ik kijk de portier verschrikt aan. Een taxi naar downtown Dallas, waar de musea zijn, kost 45 dollar. Een enkeltje wel te verstaan. Dat dacht ik dus niet. Waarschijnlijk zijn ze hier alleen rijke mensen gewend. Ik weet het niet, maar ik begin eerst maar eens met een bank te zoeken om wat dollars te scoren.
Ik ga maar eens aan de wandel rondom het hotel. Ik krijg een plattegrond mee van de wijk waar het hotel staat en verlaat de lobby om te worden verwelkomt door een zinderende hitte. Dat begint goed, aan het begin van de dag. Met een stapeltje dollars op zak verken ik de wijk. Een behoorlijk nieuwe wijk, waar naast de vele hoge betonnen gebouwen ook nog volop gebouwd wordt. Een soort ZuidAs, maar dan lelijker. Ik beland op een grote parkeerplaats dat een weg lijkt te zijn met daaromheen allemaal winkels. Onaantrekkelijk, groot en heel erg duur. Ik loop wat door en beland bij een schoonheidssalon. Doe eens gek, denk ik, en ik stap naar binnen. De Vietnamese eigenaar heet mij van harte welkom en zegt dat het nu uitstekend uitkomt. Althans ik denk dat hij dat zegt want zijn Engels is net zo slecht als mijn Russisch. Ik loop achter hem aan de ruimte in. Er staan zo'n vijftig stoelen langs de rand en overal hangen kitscherige schilderijen en wordt de betonnen constructie ondersteund door een stel beelden die in Athene niet misstaan maar hier een belachelijke indruk geven. Ik wordt op een stoel gepland met mijn voeten in een te heet badje. Voordat de temperatuur is ingesteld heb ik al bijna de blaren op mijn voeten, maar alla, flink zijn. Er komt een jonge Vietnamese dame naar mij toe die mijn nagels lakt van mijn voeten en absoluut vindt dat mijn wenkbrauwen geverfd moeten worden. Nadat mijn nagels in de lak staan word ik meegenomen naar een louche kamertje die vast ook gebruikt wordt voor 'speciale' behandelingen. Maar okay, het is vakantie en voor ik het weet zijn mijn wenkbrauwen geverfd. Very natural, very natural, schettert mijn Vietnamese dame. Als ik later in de spiegel kijk weet ik waarom. Er is amper verschil. Om niet geheel financieel uitgekleed te worden op de eerste dag zeg ik dat ik geen enkele behandeling meer wil en loop ik snel naar de kassa. De helft van mijn stapeltje dollars verdwijnt in een dikke enveloppe en ik stap de warme wijk weer in. Nadat ik verdwaal en door een lommerrijke straat loop schiet er ineens een eekhoorntje weg. Die maakt deze lelijke stad helemaal goed. Vrolijk ga ik weer naar het hotel waar ik straks op het dak in het zwembad plons. Wat is vakantie toch zwaar!
Ik ga maar eens aan de wandel rondom het hotel. Ik krijg een plattegrond mee van de wijk waar het hotel staat en verlaat de lobby om te worden verwelkomt door een zinderende hitte. Dat begint goed, aan het begin van de dag. Met een stapeltje dollars op zak verken ik de wijk. Een behoorlijk nieuwe wijk, waar naast de vele hoge betonnen gebouwen ook nog volop gebouwd wordt. Een soort ZuidAs, maar dan lelijker. Ik beland op een grote parkeerplaats dat een weg lijkt te zijn met daaromheen allemaal winkels. Onaantrekkelijk, groot en heel erg duur. Ik loop wat door en beland bij een schoonheidssalon. Doe eens gek, denk ik, en ik stap naar binnen. De Vietnamese eigenaar heet mij van harte welkom en zegt dat het nu uitstekend uitkomt. Althans ik denk dat hij dat zegt want zijn Engels is net zo slecht als mijn Russisch. Ik loop achter hem aan de ruimte in. Er staan zo'n vijftig stoelen langs de rand en overal hangen kitscherige schilderijen en wordt de betonnen constructie ondersteund door een stel beelden die in Athene niet misstaan maar hier een belachelijke indruk geven. Ik wordt op een stoel gepland met mijn voeten in een te heet badje. Voordat de temperatuur is ingesteld heb ik al bijna de blaren op mijn voeten, maar alla, flink zijn. Er komt een jonge Vietnamese dame naar mij toe die mijn nagels lakt van mijn voeten en absoluut vindt dat mijn wenkbrauwen geverfd moeten worden. Nadat mijn nagels in de lak staan word ik meegenomen naar een louche kamertje die vast ook gebruikt wordt voor 'speciale' behandelingen. Maar okay, het is vakantie en voor ik het weet zijn mijn wenkbrauwen geverfd. Very natural, very natural, schettert mijn Vietnamese dame. Als ik later in de spiegel kijk weet ik waarom. Er is amper verschil. Om niet geheel financieel uitgekleed te worden op de eerste dag zeg ik dat ik geen enkele behandeling meer wil en loop ik snel naar de kassa. De helft van mijn stapeltje dollars verdwijnt in een dikke enveloppe en ik stap de warme wijk weer in. Nadat ik verdwaal en door een lommerrijke straat loop schiet er ineens een eekhoorntje weg. Die maakt deze lelijke stad helemaal goed. Vrolijk ga ik weer naar het hotel waar ik straks op het dak in het zwembad plons. Wat is vakantie toch zwaar!
-
11 Mei 2016 - 20:19
Jantine Dijkstra:
klinkt als een goede start van de vakantie -
11 Mei 2016 - 23:04
Antonet:
HI,hi, goed begin van de vakantie! Geniet ze!!!! -
12 Mei 2016 - 22:01
Gerdah:
ik ben blij dat ik daar niet rond hoef te lopen. laat je niet afzetten . geniet maar van het bad op het dak.
groeten harry en gerda -
16 Mei 2016 - 11:36
Henriette:
We zijn ook nog wel benieuwd naar een foto van de wenkbrauwen....
Dallas komt niet op ons verlanglijstje van te bezoeken steden te staan zo te lezen
Veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
